Neurorozwój to termin używany do opisania rozwoju ludzkiego mózgu. Termin ten jest zwykle związany z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, opóźnieniami rozwojowymi i innymi zaburzeniami neurologicznymi. Zaburzenia neurorozwojowe są klasyfikowane jako „zaburzenia rozwoju nerwowego”, ponieważ uważa się, że są spowodowane zaburzeniami w rozwoju mózgu płodu.
Jakie są główne problemy związane z neurorozwojem?
Niepełnosprawność neurorozwojowa to szerokie określenie każdego zaburzenia, które wpływa na rozwój układu nerwowego.
Niektóre z głównych problemów związanych z neurorozwojem to:
- Zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD)
- Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
- Niepełnosprawność intelektualna (ID)
- Schizofrenia
- Dysleksja
- Dyskalkulia
- Zaburzenia koordynacji rozwojowej (DCD)
Jakie ćwiczenia wspomagają rozwój mózgu?
Naukowcy zidentyfikowali kilka ćwiczeń, które mogą poprawić rozwój mózgu. Jedno z badań wykazało, że ćwiczenia aerobowe mogą prowadzić do zwiększenia wielkości hipokampa i lepszej pamięci. Inne badanie wykazało, że granie w gry wideo może sprawić, że staniesz się mądrzejszy, ponieważ wyzwania w grze powodują wzrost i rozwój mózgu.
Mózg człowieka jest złożonym organem odpowiedzialnym za przechowywanie, przetwarzanie i odzyskiwanie wspomnień. Kontroluje również nasze ruchy i myśli. Mózg to niezwykła maszyna, którą można wytrenować, aby działała jak najlepiej. Udowodniono, że ćwiczenia fizyczne są jednym z najskuteczniejszych sposobów na utrzymanie zdrowego stylu życia. Pomaga zachować trzeźwość umysłu, zwiększać poziom energii i poprawiać nastrój. Ale jak ćwiczenia pomagają mózgowi?
Okazuje się, że ćwiczenia fizyczne zwiększają przepływ krwi do mózgu, co z kolei pomaga dostarczać więcej tlenu i składników odżywczych do komórek umysłu, aby mogły funkcjonować jak najlepiej. Ćwiczenia pomagają również w tworzeniu nowych neuronów, które poprawiają pamięć i wydajność poznawczą, zwiększając zdolność szybkiego i efektywnego uczenia się nowych rzeczy.
Neuroplastyczność – czy można ją zmienić?
Neuroplastyczność to zdolność mózgu do zmiany w odpowiedzi na nowe informacje, doświadczenia i środowisko. Mózg ciągle się zmienia. Nie może pozostać taka sama, ponieważ musi być w stanie przystosować się i uczyć nowych rzeczy. Neuroplastyczność to sposób, w jaki nasze mózgi są w stanie to zrobić. Zasadniczo jest to zdolność mózgu do zmiany w odpowiedzi na nowe informacje, doświadczenia i środowisko.
Neuroplastyczność jest badana od dawna i stwierdzono, że istnieją dwa główne typy neuroplastyczności - strukturalna i funkcjonalna. Neuroplastyczność strukturalna występuje, gdy dochodzi do zmiany struktury w mózgu, takiej jak tworzenie się nowych synaps lub aksonów, podczas gdy neuroplastyczność funkcjonalna występuje, gdy występują zmiany w zachowaniu, takie jak uczenie się
Jak neuroplastyczność zmienia pedagogikę w systemie edukacyjnym
Neuroplastyczność to zdolność mózgu do zmiany w oparciu o doświadczenie. Definiuje się ją jako „zjawisko neurologiczne, przez które połączenia synaptyczne w mózgu są modyfikowane, strukturalnie lub funkcjonalnie, w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne”.
Udowodniono, że neuroplastyczność jest kluczowym czynnikiem w uczeniu się i pamięci. Badania wykazały, że neuroplastyczność może być wykorzystywana do celów edukacyjnych, aby pomóc dzieciom i dorosłym skuteczniej uczyć się nowych umiejętności i informacji.
Diagnostyka neurorozwojowa
Zaburzenia neurorozwojowe to grupa schorzeń wpływających na rozwój mózgu. Termin zaburzenie neurorozwojowe jest używany do opisania szeregu problemów rozwojowych u dzieci, które pojawiają się w ciągu pierwszych trzech lat życia i utrzymują się przez okres dojrzewania. Zaburzenia te są często związane z opóźnieniami w umiejętnościach poznawczych, motorycznych i językowych.
Diagnozy neurorozwojowe są diagnozowane na podstawie rozwoju i funkcjonowania mózgu. Obejmuje to interakcję z ciałem, zmysłami i środowiskiem. DSM-5 definiuje diagnozy neurorozwojowe jako „grupę stanów rozwojowych, które charakteryzują się początkiem w późnym dzieciństwie lub okresie dojrzewania, z objawami lub ustaleniami w dwóch lub więcej domenach”. Domeny te obejmują poznanie (myślenie), język (rozumienie), interakcje społeczne, czynności życia codziennego (opieka nad sobą) i umiejętności motoryczne. Typowe przykłady diagnozy neurorozwojowej obejmują zaburzenia ze spektrum autyzmu i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
